انواع آسیب های کوهنوردی ؟ کوهنوردی یک فعالیت سرگرم کننده و هیجان انگیز است که فواید زیادی برای سلامتی دارد. با این حال، کوهنوردی، مانند هر فعالیت ورزشی دیگری، خطراتی را به همراه دارد و می تواند منجر به آسیب شود. اگر به دنبال وب سایت کوهنوردی مکنزی عرضه کننده انواع لوازم کوهنوردی و چادر کمپینگ با بهترین کیفیت می باشد.
به همین دلیل است که سوال “آیا صخره نوردی مضر است” یک سوال نسبتا رایج است. در این وبلاگ به رایج ترین انواع آسیب های کوهنوردی و نحوه درمان آنها می پردازیم تا بتوانید با خیال راحت از این ورزش مفرح لذت ببرید.
انواع آسیب های کوهنوردی و روش های درمان آنها
در زیر به برخی از شایع ترین و متداول ترین آسیب های کوهنوردی اشاره می کنیم.
زانو درد
اگر می خواهید بدانید که صخره نوردی مضر است یا خیر، قبل از هر چیز باید یکی از آسیب های مهم و رایج در سنگ نوردی که آسیب زانو است را بدانید.
زانو مفصل پیچیده ای است که از استخوان ها، غضروف ها، رباط ها، تاندون ها و ماهیچه ها تشکیل شده است. در هنگام کوهنوردی، زانوها تحت فشار زیادی قرار می گیرند زیرا باید وزن بدن را تحمل کنند و خود را از ضربه و حرکات ناگهانی محافظت کنند.
آسیب های زانو در هنگام کوهنوردی یکی از شایع ترین آسیب ها است.
دلایل مختلفی برای زانو درد در کوهنوردی وجود دارد، از جمله:
آرتریت:
آرتریت باعث درد، التهاب و سفتی در زانو می شود.
بورسیت:
بورسیت التهاب کیسه های کوچک پر از مایع است که مفاصل را احاطه کرده اند. بورسیت زانو می تواند در اثر استفاده بیش از حد از زانو یا ضربه به زانو ایجاد شود.
تاندونیت:
تاندونیت التهاب تاندون ها است. تاندون هایی که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند. تاندونیت زانو می تواند در اثر استفاده بیش از حد یا حرکات ناگهانی ایجاد شود
منیسک پاره شده:
منیسک ها غضروف های هلالی شکلی هستند که در مفصل زانو قرار دارند و به جذب ضربه کمک می کنند. پارگی مینیسک می تواند در اثر چرخش یا چرخش زانو ایجاد شود
رگ به رگ شدن رباط:
رباط ها نوارهای محکمی هستند که استخوان ها را به هم متصل می کنند. رگ به رگ شدن رباط زانو می تواند در اثر پیچاندن یا چرخاندن زانو ایجاد شود.
علائم زانو درد در هنگام کوهنوردی عبارتند از:
درد شدید یا کوبنده
تورم به دلیل تجمع مایعات
کبودی ناشی از خونریزی زیر پوست
مشکل در خم شدن، صاف کردن یا قرار دادن وزن روی زانو
احساس بی ثباتی یا شل شدن در زانو
شدت زانو درد در هنگام کوهنوردی به علت آسیب بستگی دارد. صدمات خفیف ممکن است باعث درد و تورم جزئی شود، در حالی که آسیب های جدی تر ممکن است باعث ناتوانی قابل توجهی شود و نیاز به درمان پزشکی داشته باشد.
در ادامه به چند روش درمانی رایج برای زانو درد کوهنوردی اشاره کرده ایم:
استراحت کنید و از فعالیت هایی که باعث درد می شوند، مانند دویدن یا پریدن، اجتناب کنید
از کیسه یخ برای کاهش درد و تورم، هر بار 15 تا 20 دقیقه استفاده کنید
فشرده سازی زانو با بانداژ یا آتل
زانوی آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید
مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
بریس یا بانداژ
فیزیوتراپی
تزریق استروئید یا سایر داروها
جراحی، در موارد شدید، مانند پارگی رباط یا منیسک
در صورت بروز درد زانو در هنگام کوهنوردی، مشورت با پزشک ضروری است تا علت درد به درستی تشخیص داده شود و درمان مناسب دریافت شود. شاید در مورد خطرات صخره نوردی برای زانوهای خود شنیده باشید، اما بدانید که اگر تناسب اندام خود را به حداکثر برسانید و نکات لازم را رعایت کنید، آسیب های زانو در سنگ نوردی به حداقل می رسد. مگر اینکه قبلاً مشکل خاصی در زانو داشته باشید، در این صورت باید قبل از کوهنوردی با پزشک خود مشورت کنید.
پیچ خوردگی مچ پا نیز علل و راه حل های درمانی مشابهی دارد.
خراش، خراش و بریدگی
خراشیدگی، خراشیدگی و بریدگی از شایع ترین آسیب های کوهنوردی است. این صدمات می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
افتادن روی صخره ها، شاخه ها یا سایر اجسام نوک تیز
لیز خوردن و زمین خوردن روی سطوح ناهموار
تماس با گیاهان تیز مانند خار یا پیچک
علائم بالا رفتن از خراش، ساییدگی و بریدگی عبارتند از:
درد
خون ریزی
تورم
قرمز
شدت خراش ها، خراشیدگی ها و بریدگی ها در هنگام صعود به عمق و محل آسیب بستگی دارد. خراش ها و خراش های جزئی معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند، در حالی که بریدگی های عمیق تر ممکن است نیاز به بخیه داشته باشند.
راه حل های درمان خراش، خراش و بریدگی در هنگام کوهنوردی:
ناحیه آسیب دیده را با آب بشویید.
عرق
عرق کردن یکی از شایع ترین مشکلات پوستی است که کوهنوردان با آن مواجه می شوند. این عارضه زمانی رخ می دهد که دمای بدن به زیر 35 درجه سانتی گراد برسد. سرمازدگی باعث آسیب جدی به بافت ها و اندام ها می شود و حتی در موارد شدید منجر به مرگ می شود.
این حالت زمانی رخ می دهد که بین پوست و لباس یا تجهیزات خیس اصطکاک وجود داشته باشد. سوزش سر دل بسیار ناراحت کننده و دردناک است و حتی می تواند منجر به عفونت شود.
دلایل تعریق هنگام کوهنوردی:
اصطکاک بین پوست و لباس یا تجهیزات مرطوب؛ ناشی از حرکت نامناسب، لباس یا تجهیزات
رطوبت ناشی از عرق، باران یا برف
گرمای بیش از حد
مکان های رایج برای عرق کردن در هنگام کوهنوردی:
بین ران ها
زیر بغل
کمر و شانه ها
پاها
علائم عرق کردن هنگام کوهنوردی:
قرمز
خارش
سوزش
تورم
مقیاس بندی
پیشگیری از تعریق در هنگام کوهنوردی:
لباس های گشاد و نرم ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه یا پشم مرینو بپوشید. از پوشیدن لباس های تنگ یا مصنوعی که رطوبت را جذب می کنند، خودداری کنید
از جوراب های ضخیم ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پشم یا مرینو استفاده کنید. از پوشیدن جوراب های تنگ یا مصنوعی که رطوبت را جذب می کنند خودداری کنید
پس از حمام یا دوش گرفتن، پاهای خود را کاملا خشک کنید. از پوشیدن کفش های مرطوب یا خیس خودداری کنید
قبل از کوهنوردی، در نواحی مستعد تعریق مانند بین ران، زیر بغل، پشت و شانه ها از ضد تعریق استفاده کنید.
اصطکاک بین پوست و لباس یا تجهیزات را تا حد امکان کاهش دهید. لباس زیر بدون درز بپوشید و بند کوله پشتی خود را مرتباً تنظیم کنید
قبل از کوهنوردی، از مرطوب کننده های بدون عطر در مناطق مستعد عرق استفاده کنید.
برای هیدراته ماندن و کاهش تعریق بیش از حد به طور منظم آب بنوشید.
کمک های اولیه برای سوزش سر دل:
اولین قدم برای درمان سوزش سر دل، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده است. ناحیه مورد نظر را به آرامی با آب گرم و صابون ملایم بشویید و سپس با یک حوله نرم آن را به آرامی خشک کنید. از مالش یا خاراندن ناحیه خودداری کنید، زیرا این کار باعث بدتر شدن آسیب می شود.
برای کاهش درد و التهاب از کمپرس سرد یا کیسه یخ در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. کمپرس را هر بار به مدت 15 تا 20 دقیقه و چند بار در روز روی محل قرار دهید
برای تسکین درد می توانید از مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید.
داروهای موضعی:
کرم های ضد قارچ یا ضد باکتری
کرم های ضد التهاب مانند هیدروکورتیزون
پمادهای ضد اصطکاک
داروهای خوراکی:
در موارد شدید، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئیدها را برای تسکین خارش و التهاب تجویز کند.
نکات کلی:
از خاراندن ناحیه آسیب دیده خودداری کنید
لباس های گشاد و نرم بپوشید
ناحیه را خشک نگه دارید. از فعالیت هایی که باعث تعریق بیش از حد می شود خودداری کنید و از مرطوب کننده های بدون عطر در ناحیه اطراف سوختگی استفاده کنید تا پوست را مرطوب نگه دارید و از خشکی و تحریک بیشتر جلوگیری کنید.
سرمازدگی
سرمازدگی یکی از آسیب های جدی در کوهنوردی است. این عارضه زمانی رخ می دهد که دمای بدن به زیر 35 درجه سانتی گراد برسد. سرمازدگی باعث آسیب جدی به بافت ها و اندام ها می شود و حتی در موارد شدید منجر به مرگ می شود.
عوامل ایجاد سرمازدگی در کوهنوردی:
قرار گرفتن در معرض سرما
رطوبت
باد
خستگی
لباس نامناسب
مصرف الکل
مراحل سرمازدگی در کوهنوردی:
مرحله اول: در این مرحله پوست سرد، بی حس و سفید می شود. ممکن است احساس درد یا گزگز داشته باشید.
مرحله دوم: در این مرحله پوست سرد، بی حس، سفت و سفید یا آبی می شود. ممکن است احساس درد شدید یا از دست دادن حس کنید
مرحله 3: در این مرحله پوست سرد، بی حس، سفت و سفید یا آبی سیاه می شود. ماهیچه ها و مفاصل شما ممکن است آسیب ببینند و احساس خود را به طور کامل از دست بدهید.
مرحله چهارم: در این مرحله بافت ها یخ می زنند و می میرند. ممکن است مرگ بافت رخ دهد و ممکن است قطع عضو لازم باشد.
درمان سرمازدگی در کوهنوردی:
اگر شما یا یکی از همراهانتان دچار سرمازدگی شده اید، مهم است که فورا اقدام کنید. موارد زیر را انجام دهید:
فرد را از هوای سرد خارج کنید
لباس های خیس یا مرطوب را از فرد خارج کنید
فرد را با یک پتو یا لباس گرم بپوشانید
به فرد یک نوشیدنی گرم و غیر الکلی بدهید
از کمپرس گرم (نه داغ) برای گرم کردن ناحیه آسیب دیده استفاده کنید
از مالیدن یا ماساژ دادن نواحی آسیب دیده خودداری کنید
برای تسکین درد به فرد مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن بدهید.
در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
نکات مهم در مورد سرمازدگی:
هرگز سعی نکنید اندام یخ زده را گرم کنید. مگر اینکه آموزش پزشکی داشته باشید
اگر فرد دچار سرمازدگی شدید شد، فورا با اورژانس تماس بگیرید.
حتی پس از گرم کردن بدن فرد مبتلا به سرمازدگی باید توسط پزشک معاینه شود.
سرمازدگی یک عارضه جدی است و در صورت عدم درمان مناسب می تواند منجر به آسیب دائمی یا حتی مرگ شود.
علاوه بر نکاتی که در بالا ذکر شد، توجه به نکات زیر نیز ضروری است:
از شرایط آب و هوایی آگاه باشید و در صورت پیش بینی هوای سرد برنامه های خود را به تعویق بیندازید یا لغو کنید.
تنها پیاده روی نکنید و همیشه به یکی از دوستان یا اعضای خانواده بگویید کجا می روید و چه زمانی قصد بازگشت دارید.
یک تلفن همراه با شارژ کامل همراه خود داشته باشید.
اگر مشکلی وجود دارد، فورا به دنبال کمک باشید.
با رعایت این نکات می توانید از خطرات سرمازدگی در هنگام کوهنوردی جلوگیری کرده و در صورت بروز این عارضه اقدامات لازم را انجام دهید.