آسیب های رایج پا در هنگام کوهنوردی

آسیب های رایج پا در هنگام کوهنوردی ؟ گاهی به خصوص زمانی که سایز کفش به خوبی انتخاب نشده باشد، فشار روی انگشتان و ناخن ها به حدی است که باعث خون مرده زیر ناخن و درد موضعی شدید می شود. آسیب های رایج پا در هنگام کوهنوردی است.

در چنین شرایطی گاهی کمی خونریزی زیر ناخن منجر به کبودی و سیاه شدن زیر ناخن می شود.

پیشنهاد ویژه : برای خرید تجهیزات کوهنوردی و لوازم  شکار به وب سایت مکنزی مراجعه کنید.

در برخی افراد تغییر شکل و اندازه کف پا در هنگام ایستادن و فعالیت بسیار چشمگیر و گاهی بیش از دو سایز است و این افراد قطعا مستعد آسیب به انگشتان و ناخن های خود هستند.

خونریزی و تجمع آن در زیر ناخن، هرچند کم باشد، با جدا کردن ناخن از بستر، درد شدیدی ایجاد می کند که گاهی راه رفتن را دشوار می کند و نیاز به اقدامات درمانی خاصی دارد.

مهم ترین اصل برای جلوگیری از بروز این عارضه، انتخاب کفش مناسب و سایز مناسب است. در شرایط حاد و در صورتی که درد ناشی از افزایش فشار زیر ناخن بسیار شدید باشد، می توان با ایجاد سوراخ کوچکی روی سطح ناخن، خون را تخلیه کرد و فشار را کاهش داد. و درد را فراهم کرد.

برای این کار می توان با گرم کردن یک سر گیره یا سوزن و قرار دادن آن روی ناخن، سوراخ لازم را به سادگی و بدون درد روی سطح ناخن ایجاد کرد.

استفاده از مسکن هایی مانند استامینوفن، کاهش میزان فعالیت و استفاده از کفش یا دمپایی راحت به بهبود سریعتر مشکل کمک می کند.

– عفونت ناخن فرو رفته

اعمال فشار بیش از حد به انگشتان پا، همانطور که در مورد قبلی ذکر شد، می تواند باعث شود قسمت های جانبی بند انگشتی در بافت های نرم مجاور فرو برود.

در این شرایط و علاوه بر آلودگی میکروبی، زمینه عفونت با درد شدید و ناتوانی در راه رفتن همراه است.

عدم درمان مناسب این بیماری منجر به مزمن شدن و عود دوره ای آن می شود. رعایت بهداشت پا و روش صحیح کوتاه کردن ناخن ها (اگرچه کوتاه هستند نباید از زیر و زاویه دار گرفته شوند) علاوه بر استفاده از کفش مناسب از بروز این حالت جلوگیری می کند. اگر این اتفاق افتاد، انگشتان مبتلا را چند بار در روز با الکل بشویید و در محلول نمک و آب گرم قرار دهید. برای تجویز آنتی بیوتیک مناسب باید با پزشک مشورت کرد و در صورت عود و مزمن شدن بیماری، برداشتن قسمتی یا تمام ناخن با جراحی گاهی قطعی ترین روش درمان است.

– عفونت قارچی انگشتان دست

فضای بین انگشتان پا که اغلب در اثر تعریق مرطوب است و به مدت طولانی در جوراب و کفش می ماند و به دور از هوای آزاد و نور خورشید است، مکان بسیار مساعدی برای رشد و افزایش عفونت های قارچی است.

این وضعیت به ویژه در بین کوهنوردانی که ساعت های زیادی را با پاهای خود در کفش می گذرانند قابل تحمل تر است. به دنبال شروع و عفونت قارچی، علائم به صورت احساس سوزش و گاهی درد بین انگشتان، به ویژه بین انگشتان چهارم و پنجم ظاهر می شود.

در چنین شرایطی با یک نگاه مستقیم متوجه ترشحات بدبو و ظاهر شدن پوست سفید رنگ در سطح ناحیه می شود. به دلیل علائم خفیف، اغلب بیماران معمولاً توجه کافی به این بیماری ندارند و ماه ها مبتلا باقی می مانند.

مزمن بودن این عفونت می تواند باعث ته نشین شدن عفونت در بقیه نواحی بین انگشتان پا و همچنین گیر افتادن، تغییر شکل و از بین رفتن تقارن شود، گاهی اوقات پوسته پوسته می شود و از بستر ناخن جدا می شود. رعایت بهداشت فردی، شست و شوی دوره ای پا با آب صابون و استفاده از جوراب های نخی و نخی به جای استفاده از جوراب های مصنوعی از اصول پیشگیری از این عارضه است. برای تجویز داروی ضد قارچ با پزشک مشورت کنید.

شایان ذکر است که درمان قارچ ناخن معمولا طولانی است و نیاز به استفاده از داروهای خوراکی و موضعی تخصصی دارد.

ولی اعمال فشار شدید بر روی پوست قسمتی از انگشت به مرور زمان باعث ضخیم شدن پوست (هیپوتروفی) در محل فشار می شود.

این عارضه پوستی که ذرت نام دارد به تدریج حساس و دردناک می شود و گاهی اوقات شدت درد مانع از انجام حرکات روزانه و فعالیت های ورزشی می شود. انتخاب کفش مناسب برای کوه چه از نظر شکل و چه از نظر اندازه بسیار مهم است.

– شکستگی انگشت پا

اگرچه شکستگی انگشتان پا آسیب شایعی نیست، اما در کوهنوردی ممکن است پس از افتادن سنگ روی پنجه یا جا افتادن انگشت کفش در بین صخره ها رخ دهد. معمولاً در شرایط خوب، این شکستگی‌ها را می‌توان با چسباندن انگشت آسیب دیده به انگشت شست پای مجاور با بانداژ به راحتی درمان کرد و البته پس از آن باید حداقل یک هفته از پوشیدن کفش خودداری کرد و از دمپایی استفاده کرد. .

– سندرم مورتون

حرکات مکرر و مکرر استخوان های «متاتارس» به ویژه هنگام راه رفتن بر روی سطح ناهموار کوه، باعث به دام افتادن و فشرده شدن اعصاب در بین خود می شود که به تدریج منجر به التهاب موضعی شاخه های عصبی در محل فشار و سپس آن می شود. ایجاد یک توده عصبی کوچک این به جای فشرده سازی به اندازه یک لنز منجر می شود.

چنین توده ای که هنجار مورتون نامیده می شود در برابر فشار بسیار حساس و دردناک است و تحریک آن باعث درد، شوک الکتریکی در انگشتان دست و گاهی اختلالات حسی به صورت کاهش حس و گزگز در زیر بغل و نوک انگشتان مجاور می شود.

به راحتی می توان فهمید که پوشیدن کفش های نامناسب، به خصوص کفش های تنگ، تأثیر زیادی در پیشرفت و پیشرفت این بیماری دارد.

پیشگیری از بروز این ضایعه دردناک و آزاردهنده منوط به استفاده از کفش مناسب، با کفی سفت و متناسب با اندازه پا و همچنین انجام حرکات کششی و قدرتی برای پنجه و کف پا است.

نکته مهم این است که درمان این عارضه در مراحل اولیه آسانتر است، اما اگر به آن توجه نشود و قطر توده عصبی به تدریج افزایش یابد، درمان قطعی تنها برداشتن آن با جراحی است.

– استخوان های متاتارس دردناک – متاتارسالژی
عضلات ضعیف کف پا و فشار زیاد روی استخوان های متاتارس پنجه و کف پا باعث حرکت و جابجایی بیش از حد این استخوان ها می شود. این حرکات باعث فشرده شدن و سایش بین استخوان های متاتارس می شود که منجر به درد در کف پا یا پا می شود. به این حالت که در واقع التهاب این استخوان ها است، متاتارسالژیا می گویند. در صورت لزوم استفاده از کفی های طبی مخصوص در کاهش درد موثر است.

– درد در قوس پا

مجموعه ای از ماهیچه ها، رباط ها، تاندون های عضلانی، استخوان ها و مفاصل کوچک در کف پا، قوس های طولی داخلی و خارجی کف پا را تشکیل می دهند.

این دو قوس پا به عنوان ضربه گیر عمل می کنند و وجود آنها باعث انعطاف پذیری پا و تحمل وزن بیشتری در هنگام ایستادن و راه رفتن می شود.

اگر هر یک از عناصر این قوس ها ضعیف یا آسیب ببیند، استخوان های قوس از امتداد خود خارج شده و قوس فرو می ریزد. کف پاها به هم فشرده می شوند. ترکیبی از تغییرات منجر به درد در قوس پا به ویژه هنگام راه رفتن و دویدن و خستگی زودرس پا می شود.

در این میان افرادی که به طور مادرزادی کمانی (کف پای صاف) یا قوس زیاد دارند بیشتر در معرض ابتلا به این حالت هستند و برای پیشگیری باید از کفی های طبی مخصوص استفاده کنند.

استفاده از کفش های کوهنوردی نامناسب، نداشتن کفی مناسب و یا داشتن کفی نرم و انعطاف پذیر، علت و علت تشدید این مشکل است. به خاطر داشته باشید که اگر کفش خود را در دستان خود قرار دهید و سعی کنید تخت را تا نکنید، اگر از وسط تخت تا شده باشد، مناسب و استاندارد نیست.

در یک کفش خوب، با اعمال چنین فشاری، کف کفش از قسمت جلویی (دور نوک پنجه) خم می شود نه از وسط.

پیشگیری از این عارضه شامل:

1- کنترل و جلوگیری از وزن بدن
۲- تمرینات کششی عضلات پشت ساق را انجام دهید
3- انجام حرکات کششی و افزایش طول فاسیای کف پا
4- از کفش های استاندارد با کفی مناسب و کفش های تخت استفاده کنید
5- ارجاع زودهنگام به پزشک متخصص و در صورت بروز عوارض به منظور دستیابی به درمان سریع و مناسب و جلوگیری از مزمن شدن عارضه که عموماً نیازمند درمان های طولانی و دشوار است. آسیب های رایج پا در هنگام کوهنوردی

درد پاشنه

یک نوار نسبتاً ضخیم و قوی از بافت و عضله به نام فاسیا از اطراف انگشتان پا گسترش یافته و به پاشنه پا متصل می شود. کوتاه بودن این فاسیا فشار و کشش زیادی بر روی نقطه اتصال آن در زیر استخوان پا وارد می کند. .

تکرار این فشارها و کشش ها باعث التهاب در چسبندگی و درد در پاشنه پا می شود. این درد به تدریج با راه رفتن و دویدن افزایش می یابد و معمولاً در صبح، قبل از شروع فعالیت های روزانه به اوج خود می رسد.

تکرار این مکانیسم و ​​اعمال فشار بر روی این محل چسبندگی فاسیا و استخوان باعث تشکیل یک برآمدگی استخوانی خار مانند کوچک به نام خار پاشنه می شود که معمولاً در کلیشه های رادیوگرافی به وضوح قابل مشاهده است.

یکی دیگر از علل درد پاشنه، فشار بر شاخه های کوچک و حساس عصب کف پا است که در زیر سطح داخلی پاشنه قرار دارند. با علائمی مانند بی حسی و گزگز در نواحی مجاور همراه است.

استفاده از کفش هایی که فضای کافی برای پاشنه پا ندارند یکی از علل این اختلال است. انجام حرکات کششی روی عضلات پشت ساق و فاسیای پا، قرار دادن مکرر کیسه های حاوی یخ خرد شده بر روی ناحیه دردناک پاشنه پا و استفاده از مسکن های ساده مانند آسپرین در کاهش درد و درد بسیار موثر است. بهبود شرایط .